Μόλις πέρασε ενα πολύ βαρετό σαββατοκύριακο.
Η ζωή μου έχει καταντήσει μια ατελείωτη ανία. Δυσκολεύομαι τρομακτικά να συνενοηθώ με τους γονείς μου πλέον και έχω αρχισει και αισθάνομαι τρομακτικά άχρηστος που κάθομαι και δεν κάνω σχεδόν τιποτα. Άλλοι στη θέση μου θα το δισκέδαζαν τουλάχιστον. Εγώ?Σκατά.Απο διασκέδαση?Γάμησε τα.Χειρότερα δεν γίνεται. Ένα σάββατο περιμένω και γώ να βγώ και όλα πάνε σκατά.Οι φίλοι μου θα θέλουν για ακόμα μια φορά να πάνε στα ίδια μέρη και εγώ θα αναγκαστώ να ακολουθήσω.
Τωρα που λέω φίλοι..Ακου δώ. Παίρνω Σάββατο βράδυ τη φίλη μου τη Γιώτα (κούκλα) να πάμε παρέα για ποτό μιας και θα ήταν μια απο τις ελάχιστες φορές του χρόνου που κατεβαίνω στη Γλυφάδα όπου και μένει. Αφού το κανονίζω ωραία και καλά, παίρνω την κολητή μου και της το λέω για την περίπτωση που θέλει να έρθει και αυτή. Αυτή αφού με ενημερώνει οτι βρίσκεται κέντρο, μου λέει να κατέβω κι εγώ κέντρο και με ενημερώνει οτι θα πάρει τη Γιώτα να συναντηθούν κέντρο και να μην έρθει μαζι μου Γλυφάδα, παρόλο που της έχω πει οτι το έχω κανονίσει και παρόλο που την προηγούμενη μέρα έπινε καφέ με τι Γιώτα. Κοίταχτε δώ παιδιά... Και τι γίνεται?Με παίρνει η Γιώτα και μου λέει οτι επειδή θέλει να δει και την κολητή μου (που είναι και πολύ καλή της φίλη) να συναντηθούμε κέντρο. Ε και φυσικά μένω στο σπίτι και βρίζω..
Το πίο ωραίο μάλιστα είναι οτι αφου της έστειλα μήνυμα που έλεγα οτι ελπίζω να κατάλαβε τι μαλακία έκανε, μεγραψε στα παπαράκια της και ούτε κάν μου απάντησε. Τι να πώ ρε γαμώτο...Τέσπα, μετά απο λίγο σταμάτησα να το σκεφτόμαι οπότε μάλλον δεν με πείραξε και τόσο.
Ευτυχώς η παραπάνω κατάσταση δεν κατάφερε να μου χαλάσει το σαββατοκύριακο.
Κατεβήκαμε ψυρρή όπου όπως αναμενόταν γινόταν της πουτάνας τόσο απο βροχή όσο και απο κόσμο, δεν βρήκαμε να παρκάρουμε και φυσικά φύγαμε.
Καταλήξαμε στο πλέυ ώς συνήθως να πίνουμε ρακόμελα. Η βραδία μου εληξέ αισίως αφού όπως είναι γνωστόν τα ρακόμελα μπορούν να σε φέρουν σε κατάσταση όπου αποφασίζεις να κάνεις πράγματα που αλλιώς δεν θα αποφάσιζες ή πράγματα που απο καιρό έπρεπε να είχες κάνει και απλά χάζευες.
Μου δώθηκε η ευκαιρία να συναναστραφώ με μια δυο παρέες. Στη διάρκεια της παρουσίας μου στο χώρο ανακάλυψα οτι τίποτα και κανένας δεν είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα. Ήμουν ένας σχεδόν παθητικός ακροατής ο οποίος είτε αντάλασε νεύματα και χασκόγελούσε αναγκαστικά με τις μαλακίες που άκουγε είτε αναγκαζόταν να προσθέτει ακόμα μεγαλύτερες ανούσιες μαλακίες στις ανούσιες μαλακίες που έλεγαν οι άλλοι. Κάνενα ενδιαφέρον, ούτε άτομο, ούτε συζήτηση. Αισθάνομαι οτι έχω γίνει ενας σνόμπ μαλάκας. Δεν υποτιμώ κανένα, όμως πραγματικά δεν βρίσκω ενδιαφέρον σε καμία μα καμία παρέα. Είναι ελάχιστες εκείνες οι φορές που πραγματικά θα πάω σε ένα χώρο και θα ένδιαφερθώ να συμμετάσχω σε μια συζήτηση. Αυτόι ίσως έιναι και οι λόγοι που δεν βρίσκω και κοπέλα κανά οκτάμηνο τώρα.
Αυτή της εβδομάδα έχει προγραματιστεί ταξίδι στην Κρήτη. Αντε να γυρίσουμε λίγο στα παλία. Ελπίζω να μη το μετανιώσω.
Άντε και καλή εβδομάδα
Σημείωση:
Μοναδική πραγματικά όμορφη στιγμή του σαββατοκύριακου ήταν εκείνο το μισάωρο που πέρασα με τη γλυκιά μου Μαριανούλα. Το απίθανο παιδί-μάγουλο που και μόνο η σκέψη της αρκέι για να με κάνει να ξεχάσω τα άσχημα και να φέρω στο νού μου τα όμορφα. Το μαγουλάκι λατρεύει το κολύμπι όπως και ο νονός της. Για καλή της τύχη ξεκίνησε πολύ νωρίτερα την κολυμβητική καριέρα. Το έμπειρο μου μάτι πάντως λέει οτι θα γίνει πολύ δυνατή ύπτια.
Δευτέρα, Νοεμβρίου 28, 2005
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)