Η τρομοκρατία των Media, O Ρώσος, και ο γυμνός Τούρκος

Η πρόσφατη δολοφονία δύο αστυνομικών απο Ρώσο κρατούμενο μου έδωσε την ευκαιρία για ένα μικρό σχόλιο πάνω στον ρόλο των media στην Ελλάδα.

Το να σχολιάσει κανείς την δολοφονία καθεαυτή είναι μάλλον κλισέ, καθώς όλες αυτές τις μέρες άκουσα ένα κάρο σχόλια για τις εξαιρετικές δυνατότητες της Ελληνικής αστυνομίας στο να τα θαλασσώνει σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Η άποψη μου είναι οτι καταρχήν δεν δίνεις ποτέ σε ΔΥΟ αστυνομικούς να μεταφέρουν ΤΡΕΙΣ επικίνδυνους κρατούμενους, και κατα δεύερον οτι όταν είσαι αστυνομικός πρέπει λογικά να φροντίζεις να ακολουθείς μια συγκεκριμένη διαδικασία για την περίπτωση που ο κρατούμενος χρειαστεί να κατουρήσει. Χωρίς να γνωρίζω τη διαδικασία που προβλέπεται, πιστεύω οτι οι κρατούμενοι πρέπει να βγαίνουν ένας ένας απο το αυτοκίνητο (ή κλούβα) και εάν πρόκειται ο ένας αστυνομικός να βοηθήσει τον κρατούμενο, ο άλλος πρέπει να κάθεται δίπλα σημαδεύοντας τον τελευταίο με το περίστροφο. Κανείς δεν γνωρίζει πώς στην πραγματικότητα έγινε το σκηνικό αλλα το αποτέλεσμα είναι τρείς νεκροί και αυτό ειναι που έχει σημασία.

Αυτό πουμου άρεσε ήταν οι τρόποι περιγραφής του κρατουμένου απο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Άκουσα εκφράσεις όπως : σκυλί μοναχό, τέρας, κτήνος, δίμετρος φονίας, τσάρος του υπόκοσμου, διψασμένος για αίμα, ικανότατος στη χρήση του μαχαιριού, δεξιοτέχνης στο περίστροφο και άλλα εύστοχα. Άλλοι είπαν μάλιστα οτι είχε δηλώσει πως άν δραπέτευε θα γυρνούσε και θα έκοβε τα κεφάλια των φρουρών του (λές να έπινε και το αίμα τους?). Ρε μαλάκες..Με συγχωρείτε δηλαδή..Ποιόν είχαν μέσα στην κλούβα? το ράμπο, η το δράκουλα? Ρε μήπως είχαν το ΧΧΧ και δεν το λένε? Ένας φονιάς μέν, αλλα ταλαιπωρίδης δέ ήταν ο οποίος έκανε τα πάντα για να ξεφύγει απο αυτά που τράβαγε μέσα στις φυλακές. Δεν τον δικαιολογώ σε καμμία περίπτωση, αλλα το γεγονός οτι άκουσα απο πολλά πρόσωπα εκφράσεις του τύπου "να του καθαρίσουν μόλις τον βρούν", "να τον λιώσουν", "να τον βασανίσουν και μετά να τον σκοτώσουν τον βρωμόφονιά" μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Όταν δε ρώτησα "γιατί έτσι ρε παιδιά, υπάρχει και η φυλακή", πηρα απαντήσεις όπως "αυτός έιναι για σκότωμα. 23 χρονών και έχει καθαρίσει 3 άτομα. Δεν θα συμμορφωθεί ποτέ του". Η φυλακή τότε γιατί υπάρχει ρε μεγάλε? Δε σου λέω οτι άμα φάει ισόβια θα γίνει Γκάντι, αλλα όσο να ναι σε μια εβδομηντάρα χρόνια μπορεί να καταλάβει κάτι. Άν ήταν έτσι μάγκες τότε θα τους καθαρίζαμε όλους.

Το προφίλ του εγκληματία όπως μεταδόθηκε απο τις ειδήσεις ήταν κατα την προσωπική μου άποψη απο τα μεγαλύτερα μάρκετινγκ τρίκ της χρονιάς. Ο κόσμος καθηλώθηκε μπροστά στις τηλεοράσεις, αναμένωντας με αγωνία τα τελευταία νέα απο την υπόθεση του φοβερού και αιμοβόρου δίμετρου ρώσου. Ένας μπάρμπας στη συνέντευξη έλεγε πόσο φοβάται με αυτά που άκουσε, και πόσο καλολαδομένο και έτοιμο είναι το δίκανο που βρίσκεται στο τραπέζι του.

Είναι εξοργιστικός ο τρόπος που ο αλλοδαπος αυτός προβλήθηκε απο τα μέσα, και αυτή σ στρατηγική τρόμου, αποτελεί κατά τη γνώμη μου βασικό στοιχείο που συμβάλει στην ξενοφοβία των Ελλήνων απέναντι στους μετανάστες, απόψεις (- που συμμερίζομαι-) για τους οποίους μπορείτε να βρείτε και εδώ. Δέν είναι τυχάιο που σε κάθε συζήτηση περί εγκληματικών πράξεων, οι αλβανοί αλλα και γενικότερα οι αλλοδαποί είναι οι πρώτοι που θα αναφερθούν. Η στρατηγική η οποία ακολουθείται απο τα μέσα, αντί να υπενθυμίζει στον Έλληνα οτι ο Αλβανός, Γεωργιανός η Ρώσος πολίτης είναι κάποιος που προσπαθεί να βγάλει το ψωμί του και βρίσκεται εδώ αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής, αναλαμβάνει μόνιμα να τον αντιμετωπίζει ώς serial killer. Η δε τρόποι που επινοούνται για να αυξήσουν το ύψος, τη μυική δυναμή και τις ικανότητες του βάρβαρου αλοδαπού Alia the Ripper( αφού διαπράξει το φόνο και βρίσκεται κυνηγημένος απο 45 κλιμακια της αστυνομίας), αποτελούν πάντα το εκλαικευμένο προοίμιο της πανηγυρικής σύλληψης (ή δολοφονίας..) του.

Το παιχνίδι των media είχε όμως και μία ακόμη διάσταση. Το "κατηγορώ" μερικών δημοσιογράφων μπορεί καμιά φορά πολύ επίμονο και καυστικό. Στην παρούσα περίπτωση, είδαμε υψηλόβαθμους αστυνομικούς να γελοιοποιούνται μπροστά στις κάμερες με τον χειρότερο τρόπο. Οι άτυχοι αστυνομικοί έχασαν το επικοινωνιακό παιχνίδι πέφτοντας σαν μύγες στον ιστό που έπλεξαν για αυτούς οι πονηροί δημοσιογράφοι. Οι τελευταίοι, με συνδιασμένες επιθέσεις απο αυστηρές και ενοχλητικές ερωτήσεις, εκνεύρισαν τους αστυνομικούς οι οποίοι μή όντες εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίζουν ερωτήσεις-παγίδες δημοσιογράφων, έφασκαν και "αντέφασκαν", καταλήγοντας πάντα στο να επαναλαμβάνουν το μέγεθος της επιτυχίας και να εκθειάζουν την υπεράνθρωπη επιχείρηση σύλληψης. Άποψη μου είναι οτι η αστυνομία, αν θέλει να αποφύγει παρόμοια επικοινωνιακά ρεζιλίκια στο μέλλον, καλό θα έιναι να οργανωθεί, προσλαμβάνοντας επικοινωνιολόγους η μαρκετάδες. Το συγκεκριμένο προσωπικό, πέραν του οτι θα είναι εκπαιδευμένο να πλασάρει τις παταγώδεις αποτυχίες της αστυνομίας με πιο έξυπνο τρόπο, θα διαθέτει και την στοιχειώδη ευφυία (την οποία οι αρχηγοί της αστυνομίας δεν διέθεταν) να ξεφεύγει απο τις προκλητικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων. Στις αρμοδιότητες του προσωπικού αυτού, θα περιλαμβάνονται επίσης και άλλες ανακοινώσεις η οποίες έχουν να κάνουν με τις εκάστοτε επιχειρήσεις της αστυνομίας όπως για παράδειγμα ο τρόπος θανάτου του εγκληματία.

Στην περίπτωση του Ρώσου εγληματία λοιπόν, αν υπήρχε έστω και ένας σκεπτόμενος άνθρωπος εκεί μέσα θα έιχε αντιληφθεί οτι οι δημοσιογράφοι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να μιλήσουν απευθείας με τον ιατροδικαστή, διότι μετά δεν θα υπήρχε τρόπος να ανακαλεστούν τα όσα είπε. Ο ειδικός της αστυνομίας αντιθέτως, θα μπορούσε να είχε καθυστερήσει στρατηγικά τους δημοσιογράφους αναφέροντας ουδέτερες πληροφορίες για αυτοκτονία,η οποία όμως αναμένεται να εξακριβωθεί απο τους αρμόδιους, και να παρουσιαστεί σε επίσημο ραπόρτο σε μερικές ημέρες. Στη συνέχει και άν αυτό ήταν τελικά απαραίτητο, είτε θα έπρεπε είτε να απαγορεύσει στον ιατροδικαστή να αποκαλύψει στοιχεία μέχρι νεοτέρας, είτε να τον δασκαλέψει να μην είναι βιαστικός και να αποφύγει να είναι κάθετος στα πορίσματα του. Όλο αυτό θα συνέβαλε στην αποφυγή της απίστευτης γκάφας που έγινε.

Για το τέλος παραπέμπω όποιον έχει όρεξη να γελάσεi στο παρακάτω link

http://new.e-go.gr/news/articles.asp?catid=4330&subid=2&pubid=298814

Το άρθρο μιλάει για ένα Τούρκο υπάλληλο ενός μαγαζιού ρούχων, ο οποίος εντοπίστηκε το βράδυ γυμνός στη βιτρίνα με μια ξύλινη κούκλα αγκαλιά. Το τι γέλιο έριξα δεν λέγεται. Φαντάζομαι τον εαυτό μου να περνάει κατά τις 12 μπροστα απο τη βιτρίνα των Zara στην Ερμού και να βλέπει ένα τριχωτό τυπά με τα παπάρια έξω να προσπαθεί να βιάσει μια απο τις ξύλινες κούκλες. Και μόνο που σκέφτομαι το θέαμα λιώνω στα γέλια. Το ξύλινο μανεκέν λέει είχε και δαγκωνιές μάλιστα..χαααχαχαχα. Πού τραβάμε ρέεεεεε...