Καλά να περνάς όπου και αν είσαι Αντρέ Γκόρτζ

Ξέρω πως ήταν το δεξί χέρι του Σάρτρ. Είχα διβάσει και κάποια κείμενα του στο πανεπιστήμιο. Δεν ξέρω περισσοτερα γι'αυτό δεν έχω να πώ κάτι συγκεκριμένο για το έργο του. Και μόνο το οτι συνέβαλε στη New Left μου είναι αρκετό για να τον θεωρήσω σημαντική προσωπικότητα.
Θα τον θυμάμαι για πάντα όμως. Γιατί δεν ήταν πολλές οι μεγάλες προσωπικότητες που αγάπησαν τόσο ώστε να αποφασίσουν να τελειώσουν τη ζωή τους μάζι με τον άνθρωπο που αγάπησαν για χρόνια. Ο Γκόρτζ και η σύντροφος του Ντορίν έζησαν μαζί 58 χρόνια . Τα τελευταία χρόνια η Ντορίν έπασχε απο ανίατη ασθένεια. Τί θα ήταν όμως η ζωή για τον Γκόρτζ χωρίς τη Ντορίν? Τι θα ήταν η ζωή για κάποιον που στα 84 του χρόνια είναι ακόμα ερωτευμένος με την 83χρονη γυναίκα του?Ένα τίποτα. Χθές, 24 Σεπτεμβρίου, ο Αντρέ Γκόρτζ πήρε την απόφαση να σκτοτώσει τη στιγμή που θα περνούσε χωρίς την ανάσα της Ντορίν....Άφησε αυτό τον κόσμο κρατώντας το χέρι της Ντορίν. Αγγελοκάμωτοι πια και οι δυο, βάδισαν μαζί, νέοι ξανά, όπως την στιγμή που πρωτοφιλίθηκαν..
Πόσο άδικη ακούγεται η λέξη "αυτοκτονία" για την περιγραφή μιας τέτοιας ιστορίας...

Λα Ραντιολίνα

Το έκανε πάλι το θαύμα του ο Μάνου Τσάο. Μόλις το Σάββατο πήρα πρέφα οτι το καινούριο του cd κυκλοφορεί απο την περασμένη Δευτέρα και φρόντισα το ίδιο βράδυ να παίζει στο pc μου! Με το ίδιο γνωστό πολιτικοποιημένο στύλ, και με ελαφρώς πιο πεσιμιστικό στίχο απ'οτι συνήθως, ανεβάζει η ρίχνει τη διάθεση σου ανάλογα με το πόσο επαναστατικά και ανθρωπιστικά vibes κυλούν μέσα σου τη στιγμή που το ακούς. Για μια ακόμα φορά μέσα απο τη μουσική του προσπαθεί να φωνάξει για τα δεινά της παγκοσμιοποίησης και της Αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής με το δικό του μοναδικό μοναδικό τρόπο. Προσωπικά ξεχωρίζω το Tristeza Maleza, το ρυθμό του οποίου δε μπορώ να σταματήσω να σιγοτραγουδάω με τίποτα, και τα Otro Mundo, La Vida Tombola, Amalucada Vida και Rainin in Paradise!
Enjoy